အပ်ဳိဂ်ီးနဲ႕ ပူပူေႏြးေႏြး

သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရ၊ ကိုယ္၏က်န္းမာျခင္း စိတ္၏ခ်မ္းသာျခင္းဆိုတဲ့ ႏွစ္ျဖာေသာ သုခနဲ႕ ျပည့္စံုၾကပါေစလို႕ ဆုေတာင္းလ်က္ပါေနာ္၊ ပ်င္းေနတ့ဲ က်ေနာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ အပ်ိဳႀကီး (ခ) အပ်ဳိဂ်ီး တစ္ေယာက္အေၾကာင္း ေျပာျပမယ္ေနာ္၊ မယံုရင္ေတာ့ ပုံျပင္လို႕မွတ္ပါ၊ အင္း.... ဒါေပမဲ့ အပ်ဳိဂ်ီးေတြကေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ မွတ္သြားၾကေနာ္....

               က်ေနာ္ အခုေျပာမွာကေတာ့ ရန္ကုန္ၿမဳိ႕က အပ်ဳိဂ်ီး မမဟန္နီရဲ႕ အေၾကာင္းေလးပါ၊ မဟန္နီက ေန႕စဥ္ေန႕တိုင္း ဘတ္(စ္)ကားစီးၿပီး ရံုးတက္ရသတဲ့၊ အင္း... ရန္ကုန္သားေတြ အေၾကာင္းလည္း ၾကားဖူးတယ္ေနာ္ လစ္ရင္ လစ္သလိုသုတ္တာေလ၊ ဒါေပမဲ့ မဟန္္နီကေတာ့ သူတို႕ရန္ကုန္သားေတြအေၾကာင္းလည္း သိၿပီးသား သူကိုယ္တိုင္ကလည္း လာမစနဲ႕ ျပာက်သြားမယ္ ဆိုတဲ့ အပ်ဳိဂ်ီးမ်ဳိး၊ ဘတ္(စ္)ကားစီးတိုင္းလည္း သူ႕ရဲ႕ပါေတာ္ၿမဲက အပ္ခ်ိတ္တဲ့ေလ၊ လာမထိနဲ႕ လွ်ာတိလိ ျဖစ္သြားမယ္ ဆိုတဲ့ မဟုတ္မခံ စိတ္ဓါတ္မ်ဳိး၊ အရိုးမပါတဲ့ ေျမြဆိုးေတြကိုလည္း သိပ္မုန္းသတဲ့၊

               တစ္ေန႕ေတာ့ ဘတ္(စ္)ကားနဲ႕ ရံုးကိုအသြား ကားေပၚမွာလည္း ခရီးသည္ေတြက ၾကပ္သိပ္ေနတာေပါ့ဗ်ာ၊ ရန္ကုန္က စပယ္ယာေလ ေလမတိုးႏိုင္ေအာင္ လူကိုတင္တတ္တဲ့ပညာေတြ သင္ထားတာပဲကိုး၊ အင္း... အဲ့ဒီမွာ ကားက ဘရိတ္အုပ္လို္က္တုိင္း သူ႕ေနာက္ကို ပူပူေႏြးေႏြး အရာႀကီးက လာထိထိေနေတာ့ အပ်ဳိဂ်ီးက သတိထားမိတာေပါ့၊ ပါးတယ္ေလ ရန္ကုန္သူဆိုေတာ့ အသာေလးလည္း ေနာက္ကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေသးတယ္၊ ေတြ႕တာေပါ့ အမ်ဳိးသားတစ္ေယာက္၊ ဒီေတာ့ အပ်ဳိဂ်ီးက ဟင္း... ႏွမခ်င္း မစာနာရေကာင္းလား ဆိုၿပီး ေဒါသေတြ ထြက္တာေပါ့ဗ်ာ၊ ဒီေတာ့လည္း သူ႕ရဲ႕ပါေတာ္ၿမဲေလးကို အသင့္လုပ္ထားတာေပါ့၊ (အပ္ခ်ိတ္ကို ေျပာတာေနာ္) ဒီလိုနဲ႕... ကားမွတ္တိုင္ တစ္ခုကိုလည္း ေရာက္ခါနီးေရာ ကားက အုတ္တာေပါ့ ဘရိတ္ကို အဲ့ဒီမွာ အပ်ဳိဂ်ီးကလည္း သူ႕ေနာက္ကို လာထိတဲ့ ပူပူေႏြးေႏြးႀကီးကို လူမသိေအာင္ ပါေတာ္ၿမဲ တြယ္ခ်ိတ္နဲ႕ လွည့္မၾကည့္ဘဲ...... ထိုးခ်လိုက္တာေပါ့ဗ်ာ၊ အဲ့ဒီမွာတင္ အနီးအနားက ခရီးသည္ေတြ ပြက္ေလာရိုက္ကုန္ေတာ့တာပဲတဲ့ေလ၊ ""ဟင္.... ဘယ္လိုျဖစ္တာတုန္း""  ""ေပကုန္ပါၿပီ""  ""ပြကုန္ပါၿပီ""  ဆိုတဲ့ အသံေတြေပါ့ဗ်ာ၊

အင္း.... အပ်ဳိဂ်ီး ခ်ိတ္နဲ႕ထိုးခ်လိုက္တဲ့ ပူပူေႏြးေႏြးႀကီးက.... သူထင္ထားသလို မဟုတ္ဖူးေလ၊ သူ႕ေနာက္ကခရီးသည္ အမ်ဳိးသားတစ္ဦးက သူ႕အိမ္အတြက္ ၀ယ္လာတဲ့ လကၹက္ရည္ ပါဆယ္အိတ္ေလး ပါတဲ့ဗ်ာ၊