ၿပံဳးပါ၊ ရယ္ပါ အသက္ရွည္မွာ

အရွက္ႀကီးတတ္ပံုက
၀င္ဒီက ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္ခဲ့သည့္အေၾကာင္း ေယာက္်ားကို ေျပာျပသည္။
"ပင္လယ္ကမ္းေျခကို ခရီးထြက္ရတာ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ တာရွည္မခံလိုက္ဘူး"
ေယာက္်ားလုပ္သူက ထိတ္ထိတ္ပ်ာပ်ာျဖစ္သြားၿပီး "ဘာေတြျဖစ္ေသးလို႔လဲ"
၀င္ဒီက "ကၽြန္မ ေရဆင္းကူးတာ ေရကူးရင္း ေအာက္ပုိင္းအ၀တ္ ကၽြတ္သြားတယ္"
ေယာက္်ားလုပ္သူက "ဘုရားေရ… ဒါျဖင့္ မင္းဘယ္လို ေျဖရွင္းလိုက္လဲ"
၀င္ဒီက "ကၽြန္မလို အရွက္ႀကီးတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဘာလုပ္မယ္လို႔ ရွင္ထင္လဲ။ ရွက္လြန္းလို႔ မ်က္ႏွာကို လက္၀ါးနဲ႔အုပ္ၿပီး ဘန္ဂလိုအထိ တစ္ခ်ိဳးတည္း ျပန္ေျပးလာခဲ့ရတာေပါ့။"

သိၿပီးသား
အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ အိမ္ေမြးတိရစၧာန္ အေရာင္းဆုိင္တစ္ဆုိင္ေရွ႕မွ ျဖတ္ေလွ်ာက္စဥ္ ဆုိင္ေရွ႕ရွိ ၾကက္တူေရြးတစ္ေကာင္က
"ဟ… ေတာ္ေတာ္႐ုပ္ဆိုးတဲ့ မိန္းမပါလား" ဟု လွမ္းေအာ္သည္။
အမ်ိဳးသမီးက စိတ္တိုသြားၿပီး ဆုိင္ေရွ႕မွ ခပ္သြက္သြက္ ေလွ်ာက္သြားသည္။ အိမ္အျပန္တြင္ ထိုဆုိင္ေရွ႕မွ ျဖတ္ေလွ်ာက္ရျပန္ရာ ၾကက္တူေရြးက ထပ္မံ၍
"အလိုဗ်ာ… ေတာ္ေတာ္အ႐ုပ္ဆိုးတဲ့ မိန္းမပဲ" ဟု ေအာ္ျပန္သည္။
ေနာက္တစ္ေန႔တြင္လည္း ဆိုင္ေရွ႕မွအျဖတ္ ၾကက္တူေရြးက ထပ္ေအာ္ရာ အမ်ိဳးသမီးက စတိုးဆုိင္ပုိင္ရွင္အား ၎၏ၾကက္တူေရြး ႐ိုင္းစိုင္းပံုကို ေျပာျပ၍ ေနာင္တစ္ႀကိမ္ ထပ္မံေျပာဆိုပါက ဆုိင္ရွင္ကို တရားစြဲ၍ ၾကက္တူေရြးကိုလည္း သတ္ပစ္မည္ဟုေျပာရာ ဆုိင္ရွင္က ေနာက္မျဖစ္ေစရပါဟု ေတာင္းပန္သည္။
ေနာက္တစ္ေန႔ နံနက္တြင္ ထိုဆုိင္ေရွ႕မွ ျဖတ္ေသာအခါ -
ၾကက္တူေရြး - ေဟး…. ဟိုအစ္မႀကီး။
အမ်ိဳးသမီး - ဘာလဲ။
ၾကက္တူေရြး - ဟဲ… ဟဲ… က်ဳပ္ ဘာေျပာမယ္ဆုိတာ ခင္ဗ်ား သိၿပီးသားပါ။

ဉာဏ္ႀကီးရွင္
လယ္သမားႀကီး ေဘာ့ပ္က ၿမိဳ႕တက္ရင္း ၂၄ ခုပါတဲ့ ဂ်စ္ေစာဘူး ၀ယ္လာပါတယ္။ ညတုိင္းနီးပါး ဂ်စ္ေစာေလးကို ဆက္လိုက္တာ ႏွစ္ပတ္အၾကာမွာေတာ့ လံုး၀အၿပီးသတ္ ဆက္လိုက္ႏုိင္ပါတယ္။
ဒါနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ အိမ္နီးခ်င္း ေဂ်ာ့ကို ႂကြားေတာ့တာပါပဲ။
"ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ား ဆက္ႏုိင္တာပဲ။ ဒါနဲ႔ ဒါကို ဆက္ဖို႔ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ ယူလိုက္ရသလဲ" လို႔ ေဂ်ာ့ကေမးေတာ့
"ႏွစ္ပတ္ပဲ ၾကာတယ္ဗ်" လို႔ ေဘာ့ပ္က ေျပာပါတယ္။
"ေအးဗ်ာ က်ဳပ္ကေတာ့ ဒါမ်ိဳးဆက္တာ တစ္ခါမွ မလုပ္ဖူးဘူး။ ဒါနဲ႔ ႏွစ္ပတ္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ျမန္လို႔လား" လို႔ ေဂ်ာ့က ထပ္ေမးေတာ့ ေဘာ့ပ္က ဂုဏ္ယူစြာနဲ႔ ျပန္ေျဖတာက
"ဟ… ဒါ ေတာ္ေတာ္ျမန္တာေပါ့ဗ်။ ဘူူးခြံမွာ ေရးထားတာၾကည့္ပါလား။ ၂ ႏွစ္ကေန ၄ ႏွစ္အထိ တဲ့။"

အျမန္ဆံုးပဲ
ေက်ာင္းသားသံုးေယာက္ မုန္႔စားလႊတ္ခ်ိန္တြင္ ကိုယ့္အေဖအေၾကာင္း အၿပိဳင္အဆုိင္ ႂကြားလံုးထုတ္ေနၾကသည္။
ပထမေက်ာင္းသား - ငါ့အေဖက သိပ္အေျပးသန္တာ။ ျမားတစ္စင္းပစ္လိုက္တာနဲ႔ စေျပးတာ၊ ျမားထက္အရင္ ပန္း၀င္တယ္။
ဒုတိယေက်ာင္းသား - ဒါမ်ားကြာ၊ ငါ့အေဖဆို က်ည္ဆန္ထက္ေတာင္ ျမန္ေအာင္ ေျပးႏိုင္ေသးတယ္။
တတိယေက်ာင္းသား - ဒါဆိုရင္ ငါ့အေဖကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ မီမွာမဟုတ္ဘူး။ သူ႔႐ံုးက ၄ နာရီ ဆင္းတယ္။ သူက အိမ္ကို ၃ နာရီ ၄၅ ဆို ျပန္ေရာက္ၿပီ။

ဒီတစ္ခါေတာ့ ဘယ္ရမလဲ
၀က္ေမြးေသာ လယ္သမားတစ္ေယာက္ထံ လူတစ္ေယာက္ ေရာက္လာၿပီး
"ခင္ဗ်ား၀က္ေတြကို ဘာေတြေကၽြးလဲ" ဟု စစ္ေမးသည္။
"ပဲဖတ္တို႔၊ ေျပာင္းဖူးတုိ႔ ေကၽြးပါတယ္၊ ဘာျဖစ္လို႔လဲ"
"က်ဳပ္က တိရစၧာန္အခြင့္အေရး ကာကြယ္ေရးအဖြဲ႔ကပဲ။ တိရစၧာန္ေတြကို ေကာင္းေကာင္းေကၽြးပါ" ဟု ေျပာၿပီး ၀က္မ်ားကို အစာေကာင္းမြန္စြာ မေကၽြးမႈျဖင့္ လယ္သမား ဒဏ္႐ိုက္ခံရသည္။
ေနာက္ေလးငါးရက္ၾကာၿပီးေနာက္ လူတစ္ေယာက္ ထပ္ေရာက္လာၿပီး လယ္သမားအား "ခင္ဗ်ား ၀က္ေတြကို ဘာေတြေကၽြးလဲ" ဟု ေမးျပန္သည္။
ထိုအခါ လယ္သမားက "ကၽြန္ေတာ္ သူတို႔ကို ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ ေကၽြးပါတယ္။ ပင္လယ္ငါးေတြ၊ ငါးဥေတြနဲ႔ ပုစြန္ေတြ ေကၽြးပါတယ္"
လာေရာက္စစ္ေဆးသူက "က်ဳပ္က ကမၻာ့စားနပ္ရိကၡာ အဖြဲ႔ကပဲ။ တခ်ိဳ႕လူေတြ စားစရာမရွိလို႔ ငတ္ျပတ္ေနခ်ိန္မွာ ခင္ဗ်ားက ၀က္ေတြကို ဒီလိုေကၽြးေနတဲ့အတြက္ ဒဏ္ေၾကးေဆာင္ရမယ္" ဟုဆိုကာ ဒဏ္ေဆာင္လုိက္ရျပန္သည္။
ရက္အနည္းငယ္အၾကာတြင္ စစ္ေဆးေရးအရာရွိတစ္ေယာက္ ထပ္ေရာက္လာျပန္ရာ "၀က္ေတြကို ဘာေတြေကၽြးလဲ" ဟု ေမးျပန္သည္။
ထိုအခါ လယ္သမားက အနည္းငယ္ တံု႔ဆုိင္းေနၿပီးမွ "ကၽြန္ေတာ္ ၀က္ေတြကို ငါးေဒၚလာစီေပးၿပီး သူတို႔ႀကိဳက္တာ ၀ယ္စားခိုင္းပါတယ္" ဟု ေျပာလုိက္ေလသည္။

ဉာဏ္ေျပးတဲ့ ေက်ာင္းသား
ဖုိင္နယ္ေက်ာင္းသား ၀ီလ်ံတစ္ေယာက္ စာေမးပြဲမွာ "မွား" "မွန္" ေမးခြန္းေျဖဖို႔ အက်ပ္႐ို္က္ေနရွာတယ္။ ငါးမိနစ္ေလာက္ ခက္ခက္ခဲခဲ စဥ္းစားၿပီးတဲ့ေနာက္ သူ႔ရဲ႕ ပိုက္ဆံအိတ္ကို ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္။ အဲဒီေနာက္ အေႂကြေစ့တစ္ေစ့ကို ယူလိုက္ၿပီး စေျဖပါေလေရာ။ ေခါင္းဆိုရင္ "မွန္"၊ ပန္းဆိုရင္ "မွား" လို႔ အေျဖစာရြက္ေပၚမွာ သူက အရင္မွတ္လိုက္ေသးတယ္။
တစ္ခန္းလံုး ေခၽြးျပန္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူကေတာ့ နာရီ၀က္အတြင္း အားလံုး ေျဖၿပီးသြားပါေလေရာ။ ေျဖဆိုခ်ိန္ကုန္ခါနီးမွာ ေခၽြးတရႊဲရႊဲနဲ႔ ဆုေတာင္းလိုက္၊ အေႂကြေစ့ လွည့္လိုက္လုပ္ေနတဲ့ သူ႔ကို အခန္းေစာင့္ဆရာမက "ဟဲ့… ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲ" လို႔ တအံ့တၾသနဲ႔ ေမးလိုက္တယ္။ အလုပ္႐ႈပ္ေနတဲ့ၾကားက ၀ီလ်ံ ျပန္ေျဖလိုက္တာကေတာ့ "ကၽြန္ေတာ္က နာရီ၀က္အတြင္း အကုန္ေျဖၿပီးသားပါ ဆရာမရဲ႕။ အခု အေျဖျပန္တိုက္ေနတာပါ"